قتى که اوضاع عمومى جهان مساعد شد وافکار مردم جهان براى پذیرش حکومت حق وعدالت
آماده گشت، نوبت انقلاب مهدى موعود فرا مى رسد، وخداوند به آن حضرت اذن واجازه نهضت
مى دهد. در این زمان است که امام مهدى (عجل الله فرجه) در مکه ظاهر مى شود وانقلابى بزرگ،
انقلاب جهانى خود را آغاز مى کند.
چنانکه مفضل از حضرت صادق (علیه السلام) پرسید: اى آقاى من، حضرت مهدى (علیه السلام) از
کجا وچگونه ظهور مى کند؟ حضرت فرمود: (اى مفضل! او به تنهایى ظهور مى کند وبه تنهایى کنار
خانه کعبه مى آید وبه تنهایى شب را در آنجا مى گذراند). (1)
وامام باقر (علیه السلام) فرموده است: (هنگامى که قائم (علیه السلام) از (مکه) خروج کند، منادى
او ندا در مى دهد که هلا، هیچ کس غذا وآشامیدنى برندارد، واو با خود سنگ موسى بن عمران را به
همراه مى برد، که آن بار شترى است. پس در هیچ منزلى فرود نمى آید، مگر اینکه چشمه ها از آن جارى مى گردد). (2)
لذا از امور قطعى ومسلم زمان ظهور حضرت مهدى (عجل الله فرجه)، این است که آن جناب از مکه خروج مى کند.
(1) بحار الانوار، علامه مجلسى، ج 53، ص 7.
(2) غیبت نعمانى، باب 13، ص 344. 