انتظار همیشه باشور، شوق، آرزو و امید همراه است.
اگر امید و انتظار نبود، زندگی نیز نبود.
انتظار محرک انسان به جلو و آینده‌ای بهتر است.
انتظار و فراق است که بر زیبایی وصال آن که منتظرش هستیم می‌افزاید.
اگر فراق و انتظار نبود، وصال و رسیدن به محبوب اصلا جذاب نبود.
انتظار، جوهر استعداد و پتانسیل آدمی را آشکار می‌سازد.
انتظار رقت قلب می‌آورد.
انتظار قساوت‌ها را به رقت‌ها و بی رحمی‌ها را به مهرورزی‌ها بدل نموده است.
انتظار میزان اضطراب و استرس را کاهش می‌دهد.
انتظاری سازنده است که با خود پویایی و تحرک آورد.
انتظار نباید وسیله تخدیر، خمودی، رکود، ایستایی و توقف شود
انتظار ایستادن با امید است نه نشستن با یاس
انتظار ایمان راسخ است نه تردید کاذب
انتظار محرک است نه مخدر
انتظار از سر آگاهی و بصیرت است نه جهالت و نادانی
انتظار ساختن است نه فقط سوختن
انتظار به روز شدن است نه فسیل شدن
انتظار آرزوی خیالی و توهم نیست، امید به انجام شدن است
انتظار شهود محبوب است اما نه با چشم سر بلکه با چشم دل
انتظار عرفان است، نه دکان
انتظار حماسه‌ساز است، نه زهد فروشی
انتظار ابزار تحقیقی و تخدیر عوام نیست، موجب رشد و بیداری است.
انتظار آستانه‌ی تحمل را برای سرزنش خار مغیلان بالا می‌برد.
انتظار غروبی است که طلوع حتمی در پی دارد
انتظار آفریننده است نه تخریب کننده
انتظار خوش بینی است، نه خوش خیالی
انتظار آینده‌ای واقعی است، نه آینده‌ای خیالی
انتظار و امید، خردمندانه‌ترین گزینه برای ادامه حیات و زندگی است.